Termy rzymskie

Skarb, którego Vasto nie wiedziało, że ma... i z trudem akceptuje

Sławne opady śniegu w 1956 roku pozbawiły Vasto Kościoła San Pietro, który został zburzony z powodu osunięcia się ziemi, powodującego zawalenie ścian Lam. Jednocześnie podarowały miastu skarb archeologiczny, którego inaczej nigdy by nie poznało.

Pod klasztorem franciszkanów, obok kościoła Sant’Antonio, prace rozbiórkowe przeprowadzone kilka lat później doprowadziły do odkrycia mozaiki o powierzchni około 38 metrów kwadratowych, przedstawiającej sceny morskie z rybami, ośmiornicami, delfinami i tygrysem morskim podobnym do tych znalezionych w rzymskich łaźniach w Ostii Antycznej.

Kolejne prace wykopaliskowe w 1997 roku odsłoniły mozaikę o powierzchni 170 metrów kwadratowych, przedstawiającą tritony, nimfy morskie i przede wszystkim dużą postać boga Neptuna trzymającego w rękach trójząb i delfina. Wykopaliska ujawniły również inne pomieszczenia usługowe, struktury techniczne i inskrypcję, która umożliwiła datowanie układu łaźni na okres po trzęsieniu ziemi, które uszkodziło je w 346 roku naszej ery.

Dziś, miejsce odkopane na obszarze 250 metrów kwadratowych, ale sięgające pod Kościół San Pietro i Arenę delle Grazie, stanowi największy rzymski kompleks termalny w południowo-wschodnich Włoszech.

Mozaika Neptuna, znajdująca się na najwyższym poziomie, stanowiła posadzkę zimnego basenu, frigidarium, podczas gdy mozaika ze sceną morską prawdopodobnie była podłogą ogrzewanego obszaru, calidarium. Obie mozaiki, przedstawiające postacie wykonane czarnymi tesselami na białym tle, charakteryzują się smakiem hellenistycznym i prawdopodobnie pochodzą z obszaru Morza Śródziemnego, być może z Północnej Afryki.

Dziś mozaiki i inne obszary można odwiedzać wieczorem w okresie letnim lub za zgodą Włoskiego Narodowego Trustu (Fondo Ambiente Italiano), stowarzyszenia odpowiedzialnego za zarządzanie zabytkiem.

W naszym planie są łaźnie rzymskie:

HISTONIUM ROMANA

Proponowane etapy:

Area riservata

Schede infografiche

Audioguide

Call Now Button