Aby nazwać plac, postawiono pomnik Gabriele Rossettiego w jego centrum. Pomimo że zmarł na wygnaniu i w ubóstwie w Londynie w 1854 roku, stał się on jednym z symboli włoskiego Risorgimento ze względu na swoje członkostwo w Carbonarii, swoje studia nad Dante, walkę przeciwko Burbonom (ukrywał się w Londynie, ponieważ został skazany na śmierć po powstaniach w 1821 roku) i również ze względu na swój antyklerykalizm. W Londynie Gabriele Rossetti przeszedł na ewangelicyzm i wyprodukował kilka dzieł krytykujących Kościół rzymski.

Zdecydowano się wreszcie stworzyć długo oczekiwany pomnik, a zlecenie wykonania portretu Gabriele Rossettiego w późno- XIX-wiecznym stroju powierzono neapolitańskiemu rzeźbiarzowi Cifariello. Przedstawiał on Rossettiego czytającego Boską Komedię, z orłem gotowym do lotu nad głową, i upełnionego o medaliony jego dwóch synów i dwóch córek, z których większość stała się znanymi poetami lub malarzami w Anglii.

Prace z brązu umieszczono na kamiennej steli z Gioia del Colle, na której z tyłu wyryto płaskorzeźbę przedstawiającą profil Dantego.

Cały kompleks (pomnik, plac i fontanna) został uroczyście otwarty przez Jego Królewską Wysokość, Księcia Umberto di Savoia, 12 września 1926 roku.

Trzy lata później, reżim faszystowski podpisał Traktaty Laterańskie, a religia katolicka powróciła do rangi religii państwowej. Ze względu na swój antyklerykalizm, Rossetti został usunięty ze wszystkich włoskich antologii i praktycznie zapomniany. W Vasto jego imię pozostało w toponimii wielu miejsc, a także w pomniku, który miał przedstawiać jego podobiznę. Jednak w porównaniu z portretami wykonanymi przez kilku przyjaciół-malarzy za jego życia, pomnik absolutnie nie wykazuje żadnego podobieństwa.