Ten przywilej, znany jako „Jubileusz ludu Vasto”, jest nadal ważny w Kościele katolickim i został przyznany przez papieża Piusa VI w celu upamiętnienia 500. rocznicy ważnego wydarzenia historycznego: przybycia papieża Aleksandra III do Vasto 7 lutego 1177 roku. Papież znalazł schronienie w Kościele San Pietro, bronionym przez siedem zamków templariuszy otaczających małą wioskę.

Po ucieczce z niebezpieczeństwa, 9 marca, Aleksander, wciąż pod opieką templariuszy, wyruszył w stronę Wenecji. Tam spotkał swojego arcywroga, Fryderyka Barbarossę, który po latach konfliktu ukląkł przed nim, uznając wyższość władzy papieskiej nad władzą cesarską.

Z tego sukcesu, który w wielu aspektach jawił się papieżowi jako cud, wyrosła wdzięczność wobec św. Piotra i wioski Vasto, wdzięczność, która stała się wieczna dzięki ustanowieniu Jubileuszu Ludu Vasto. Do dziś ta wdzięczność pozwala utrzymać ścianę dawnego kościoła, który kiedyś stał na skale i wiele lat temu osunęła się w stronę morza.