De beroemde sneeuwval van 1956 beroofde Vasto van de kerk van San Pietro, gesloopt na de aardverschuiving die de aardverschuiving van de Lame-muren veroorzaakte, maar gaf de stad een archeologische schat die ze anders nooit zou hebben gehad.

Onder het klooster van de franciscanen, naast de kerk van Sant’Antonio, leidden de afbraakwerken die een paar jaar later werden uitgevoerd tot de ontdekking van een mozaïek van ongeveer 38 vierkante meter, waarop mariene taferelen met gewichten, octopussen, dolfijnen en een zeetijger vergelijkbaar met die van de Romeinse baden van Ostia Antica.

Latere opgravingen, in 1997, leidden tot de ontdekking van een mozaïek van 170 m2 met tritons, nereïden en vooral een grote afbeelding van de god Neptunus met een drietand en een dolfijn. De opgravingen van dat jaar leidden ook tot de ontdekking van andere servicegebieden en technische constructies en een opschrift dat het mogelijk maakte om de opstelling van de baden te dateren na de aardbeving die ze in 346 na Christus had beschadigd.