Molo Marina
Pomnik z 1900 roku
Położone około jednego kilometra od początku Zatoki Vasto, na plaży, znajduje się molo, które pozwala odwiedzającym sięgnąć około sześćdziesięciu metrów w głąb Adriatyku. Aby się tam dostać, trzeba przejść po rampie, która osiąga wysokość około dwóch metrów nad poziomem morza. Na końcu rampy rozszerza się w platforma, gdzie można zatrzymać się i podziwiać morze.
Molo, zbudowane w 1998 roku z betonu zbrojonego, jest połączone z chodnikiem prowadzącym do budynku, w którym obecnie znajduje się Klub Żeglarski, zasłaniając go z widoku wzdłuż promenady. Jednakże, nie jest przystosowane do cumowania łodzi i wydaje się być architekturą pozbawioną praktycznego zastosowania w tym względzie.
W rzeczywistości obecne molo zostało zbudowane, aby zastąpić historyczne drewniane i żelazne molo, które zostało zburzone w 1996 roku. Stare molo miało duże znaczenie sentymentalne dla mieszkańców Vasto, którzy uważali je za symbol swojej plaży. Zostało zbudowane około stu lat wcześniej jako dok dla statków towarowych i rybackich korzystających z wód Zatoki Vasto, głębszej w tamtych czasach, jako naturalnego portu.
Jego lokalizacja, blisko strumienia Fosso Marino, prawdopodobnie wynikała z działalności obecnej w dzielnicy Marina we wczesnym XX wieku, zwłaszcza z cegielni położonej około trzysta metrów w głąb lądu od plaży. W tej okolicy znajdowały się także budynki celne Vasto, co dodatkowo świadczyło o roli handlowej tej małej infrastruktury.
Następnie, w 1948 roku, zbudowano targ rybny, obecnie Klub Żeglarski. W tamtym czasie łodzie wiosłowe lub żaglowe cumowały przy molo i wyładowywały swoje połowy zaledwie kilka metrów od niego, gdzie były sprzedawane. W kolejnych latach zbudowano przemysłowy port w Punta Penna, a flota rybacka stopniowo przeniosła się na silnikowe jednostki i została przeniesiona na nowe miejsce.
Molo pozostało więc na środku morza, bez żadnego zastosowania, i zaczęło rdzewieć na tyle, że przez wiele lat było niedostępne. Po jego rozbiórce gmina Vasto zdecydowała się odbudować je, ponieważ jego obraz związał się z pamięcią mieszkańców i kolektywną wyobraźnią, którą ze sobą niesie.
